Sofie van Moll in gloednieuw één programma Weg van de Wereld
Het nieuwe jaar brengt ook een nieuw programma, waarmee Eén nog even in feeststemming blijft. In Weg van de wereld neemt Sofie van Moll de kijkers mee op een reis langs acht bijzondere feesten op aarde. Sommige zijn ook hier bekend, van andere hebben we nog nooit gehoord. Maar stuk voor stuk bieden ze een unieke kijk op de wereld en zijn bewoners.
In Weg van de wereld ontdekt Sofie van Moll de wereld acht weken lang door haar tradities en rituelen. Van een religieuze bedevaart in Spanje tot een heidens zonnewendefeest in Rusland. Van het traditionele Thanksgiving tot een excentriek kunstenfestival in de Verenigde Staten. Van het vieren van de liefde in India tot het vieren van de doden in Mexico. En van de witte sneeuwvlaktes in Noors Lapland tot het kleurrijke Nepal.
In Weg van de wereld vieren mensen en Sofie van Moll samen feest. Overal ter wereld.
Weg van de wereld met presentatrice Sofie van Moll: iedere maandag om 21.35 u. vanaf 2 januari op Eén.
Tot spijt van wie het benijdt (een groot deel van haar sympathieke VRT-collega's, schatten we zo) mocht de hupse Sofie Van Moll het afgelopen jaar de halve wereldbol afrotsen, om er voor het nieuwe ‘Weg van de wereld’ een achttal bijzondere feesten, manifestaties en festivals bij te wonen.
In de eerste aflevering op Eén trekt ze op bedevaart naar Spanje.
Sofie Van Moll «Ik heb in Andalusië meegedaan aan de Romería de El Rocío, een bedevaart naar het stadje Almonte, waar tienduizenden pelgrims een Mariabeeld gaan begroeten. Ik had me een bedevaart altijd stil en ingetogen voorgesteld, maar in Spanje is dat helemaal anders. Daar staat bidden en de Virgen eren gelijk aan dansen, zingen en feesten tot je erbij neervalt.
»Het meest indrukwekkende, maar tegelijk ook het meest beangstigende, was het moment waarop het loodzware beeld van de maagd naar buiten werd werd gedragen, op de laatste dag. Iedereen wilde dat beeld aanraken, maar de dragers stonden dat niet toe: ze mepten keihard in het rond – zelfs op vrouwen en kinderen.
Sofie Van Moll »Ik heb vreselijk veel schrik gehad: je staat daar midden in een massa uitzinnige mensen, en je kunt geen kant op. Je wordt constant op de tenen getrapt door de persoon vóór je, en zelf trap je de hele tijd op de tenen van de persoon achter je. Achteraf heb ik toch efkes op m’n benen staan trillen.»
In de trailer van ‘Weg van de wereld’ – zie die kijkcijfers de hoogte in schieten! – is er zowaar een korte naaktscène te zien.
Sofie Van Moll «Ja, die naaktscène, dat was in Rusland, waar ik ergens midden in de natuur naar een midzomernachtsfeest ben gegaan. Het verbaasde me dat ze daar zoiets kenden: ik had de Russen altijd gezien als drukke stadsmensen, maar eigenlijk staan ze heel dicht bij de natuur.
Sofie Van Moll »Ze hebben er ook een intense badcultuur: ze trekken geregeld met vrienden naar een badhuis om er te eten en thee te drinken, en zich te zuiveren door met berkenbladeren op hun lijf te slaan. En dat heb ik ook gedaan, bloot. ’t Is dus functioneel naakt, zullen we maar zeggen.»
Dan is het goed. Naar welk van de acht door jou bezochte feesten en evenementen zou je willen teruggaan?
Sofie Van Moll «Naar die bedevaart in Spanje. Ofwel naar Burning Man, het hippiefestival in de Nevadawoestijn in Amerika. Ik had daar eerlijk gezegd geen zin in – een bende gedrogeerde hippies die zich staat aan te stellen in de woestijn: niet meteen mijn cup of tea. Maar toen ik er aankwam, was ik meteen verkocht.
»Burning Man is niet echt een festival, maar meer een manier van samenleven.Alles speelt zich af in een tijdelijke stad, Black Rock City, waar alle burgers hun steentje bijdragen om er iets moois van te maken.
Sofie Van Moll »Daar hangt zo’n geweldig vredevolle sfeer! Het klinkt misschien stom, maar terug in België heb ik een tijdlang het gevoel gehad dat een betere wereld toch mogelijk is (lacht). Ik dacht: 'Vanaf nu ga ik altijd vriendelijk zijn, en goeiemorgen zeggen tegen iedereen.' Toch jammer dat je dat gevoel verbazend snel weer kwijt bent.»
Mijn reactie op het artikel in De Standaard van 3 januari 2012 waar het programma 2 sterretjes krijgt :
BeantwoordenVerwijderen3 januari 2012.
Geachte Mevrouw Droeven,
Ik heb met interesse uw artikel gelezen over het programma “weg van de wereld” in screentest van de krant van vandaag.
Maar ik ben het niet eens met uw analyse :”Maar hoe guitig en ontwapenend ook, echt raken deed ze ( Sofie Van Moll) (nog) niet. Darvoor was het allemaal net iets te afgelikt en miste het fond.
Wat wenst U dan te zien ?
Ik heb een glimp mogen opvangen van de Spaanse Ziel en vond dit schitterend.
Ik ben geen expert maar denk niet dat de Spaanse Ziel zich echt laat doorgronden door een buitenlander, zelfs niet na gesprekken van uren,dagen of een lang verblijf in Spanje. Mijn motto is : wees tevreden voor wat U is gegund en respecteer ieder zijn waarde.
Natuurlijk is het zo dat na een tocht van drie dagen met weinig sla ap en veel drank de traantjes vlugger vloeien en de emoties loskomen.
Maar dit neemt niet weg dat de manier waarop Mevrouw Van Moll, die naar eigen zeggen niet goed wist waar ze aan begon, gaandeweg heeft meegeleefd met de bedevaarstocht. Ging ze de eerste dag nog om 3 u slapen, dan stond ze daar bij het “buitenkomen” van het beeld van de Maagd in Almonte om 7 u. ’s morgens nog dapper tussen de feestende menigte. En ze schitterde zelfs in de spaanse klederdracht met bloem op het hoofd en met medaille rond de hals.
En toch ook intussen haar eigen emoties en ervaring bleef meegeven, zoals ze stond te bibberen op haar benen tussen de menigte.
De echte hoofdrol in de documentaire – en zo moet het ook – was immers weggelegd voor de bedevaarders zelf, waarin de verering van Maria en feest samengingen en grenzen tussen mensen wegvielen. Het feit dat die gevoelens extreem zijn en nadien weer vervagen doet daar niets aan af.
Voor mij, die ook Spaans begrijp, was de directe methode van interview en wellicht tolk buiten beeld ( nederlands-spaans) verfrissend.
Een uitspraak die mij is bijgebleven is als wordt gevraagd wat het speciale is van het beeld dat “buitenkomt : “ het hele jaar gaan wij bij de Maagd Maria en één keer per jaar komt zij naar ons toe.. . Voor mij volstaat dit als “fond”.
Ik wens voor iedereen die in Spanje op reis is dat hij eens tussen het volk in de stad een processie meemaakt zoals er zoveel zijn in Spanje. Dit is spaans, meer dan het mooiste hotel of het lekkerste eten.
In elk geval : proficiat en hopelijk zijn alle afleveringen zo goed.